NOWOŚCI
monografie
NOWOŚCI
monografie
Sondaż czy prowokacja? : sprawa Lehmanna z 1721 r., czyli o rzekomych planach rozbiorowych Augusta II
Kosińska, Urszula.
Sondaż czy prowokacja? : sprawa Lehmanna z 1721 r., czyli o rzekomych planach rozbiorowych Augusta II / Urszula Kosińska.
Warszawa : Fundacja Naukowa Otwarte Historie : Wydawnictwo Neriton, 2018.
Seria: Prace Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
ISBN: 978-83-948727-8-6 (Otwarte Historie)
ISBN: 978-83-948526-4-1 (Wydawnictwo Neriton)
Autorka stawia pytanie o genezę uporczywie utrzymujących się od początku panowania Augusta II opinii o gotowości polskiego króla do udziału w rozbiorze Rzeczypospolitej między Rosję i Prusy. Bierze na warsztat pochodzący z 1721 r. jeden z najgłośniejszych projektów rozbiorowych, tzw. plan Lehmanna. Obala mit o sprawstwie Wettyna i przedstawia dowody, że projekt był prowokacją pruską, w którą wplątany został znany bankier Berendt Lehmann. Opisuje kulisy gry dyplomatycznej między Prusami i Rosją zmierzającej do osłabienia pozycji Augusta II i utrwalenia współpracy w sprawach polskich oraz saskie zabiegi, by wyplątać się z afery. Uwydatnia coraz ważniejszą rolę Rosji Piotra I w tej części Europy. Publikuje nieznane listy Lehmanna oraz plan rozbioru.
Urszula Kosińska
Urodzona 11 lutego 1969 r. w Białymstoku. Studia historyczne w latach 1988-1994, początkowo na Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku (2 lata), następnie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. 1994 r. obrona pracy magisterskiej pt. „Kwestye polityczne, obojętne Franciszka Radzewskiego” (praca została opublikowana w 1995 i 1996 w „Kwartalniku Historycznym”). Lata 1994 – 1999: studia doktoranckie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. 1996 r.: 6-miesięczne stypendium naukowe DAAD w Dreźnie. Obrona rozprawy doktorskiej pt. „Sejm 1719-20 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego z 5 I 1719 r.” w 1999 r. (druk w 2003). Od 2000 r. zatrudniona na stanowisku adiunkta w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestniczyła w latach 1996 – 1997 w grancie KBN (nr 1 HO1G 073 10), na temat: „Stosunki polsko – rosyjskie w XVIII w.” oraz w latach 2002 – 2005 w grancie w ramach subsydium profesorskiego Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (kierownikiem obu była prof. dr hab. Zofia Zielińska). Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym. Habilitacja w roku 2013 na Wydziale Historycznym UW.
Od czasów studiów doktoranckich zainteresowania badawcze U. Kosińskiej skupiają się na badaniu dziejów unii polsko – saskiej, a zwłaszcza polityki zagranicznej Augusta II na tle dziejów powszechnych, historii polskiego parlamentaryzmu i kulturze politycznej szlachty w tzw. „czasach saskich” (1697-1763). Badania te mają charakter podstawowy. Ich celem jest ustalenie zasadniczego zrębu faktów z zakresu historii politycznej oraz celów i kierunków prowadzonej wówczas gry dyplomatycznej. Obejmują najsłabiej opracowane w polskiej historiografii lata panowania Augusta II (1697 – 1733), a przede wszystkim stosunki Polski i Saksonii z Rosją, Prusami, Austrią, w mniejszym stopniu Anglią czy Francją. Stanowią podstawę do dalszych badań nad przyczynami wielostronnego kryzysu Rzeczypospolitej w XVIII w., genezą rozbiorów, źródłem ówczesnych podziałów politycznych, znaczeniem sprawy polskiej dla kształtowania się międzynarodowych układów sił.
Źródło: Strona IH UW.
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
opis
Kosińska, Urszula.
Sondaż czy prowokacja? : sprawa Lehmanna z 1721 r., czyli o rzekomych planach rozbiorowych Augusta II / Urszula Kosińska.
Warszawa : Fundacja Naukowa Otwarte Historie : Wydawnictwo Neriton, 2018.
Seria: Prace Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
ISBN: 978-83-948727-8-6 (Otwarte Historie)
ISBN: 978-83-948526-4-1 (Wydawnictwo Neriton)
Zawartość
Autorka stawia pytanie o genezę uporczywie utrzymujących się od początku panowania Augusta II opinii o gotowości polskiego króla do udziału w rozbiorze Rzeczypospolitej między Rosję i Prusy. Bierze na warsztat pochodzący z 1721 r. jeden z najgłośniejszych projektów rozbiorowych, tzw. plan Lehmanna. Obala mit o sprawstwie Wettyna i przedstawia dowody, że projekt był prowokacją pruską, w którą wplątany został znany bankier Berendt Lehmann. Opisuje kulisy gry dyplomatycznej między Prusami i Rosją zmierzającej do osłabienia pozycji Augusta II i utrwalenia współpracy w sprawach polskich oraz saskie zabiegi, by wyplątać się z afery. Uwydatnia coraz ważniejszą rolę Rosji Piotra I w tej części Europy. Publikuje nieznane listy Lehmanna oraz plan rozbioru.
Autorzy
Urszula Kosińska
Urodzona 11 lutego 1969 r. w Białymstoku. Studia historyczne w latach 1988-1994, początkowo na Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku (2 lata), następnie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. 1994 r. obrona pracy magisterskiej pt. „Kwestye polityczne, obojętne Franciszka Radzewskiego” (praca została opublikowana w 1995 i 1996 w „Kwartalniku Historycznym”). Lata 1994 – 1999: studia doktoranckie na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. 1996 r.: 6-miesięczne stypendium naukowe DAAD w Dreźnie. Obrona rozprawy doktorskiej pt. „Sejm 1719-20 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego z 5 I 1719 r.” w 1999 r. (druk w 2003). Od 2000 r. zatrudniona na stanowisku adiunkta w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestniczyła w latach 1996 – 1997 w grancie KBN (nr 1 HO1G 073 10), na temat: „Stosunki polsko – rosyjskie w XVIII w.” oraz w latach 2002 – 2005 w grancie w ramach subsydium profesorskiego Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (kierownikiem obu była prof. dr hab. Zofia Zielińska). Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym. Habilitacja w roku 2013 na Wydziale Historycznym UW.
Od czasów studiów doktoranckich zainteresowania badawcze U. Kosińskiej skupiają się na badaniu dziejów unii polsko – saskiej, a zwłaszcza polityki zagranicznej Augusta II na tle dziejów powszechnych, historii polskiego parlamentaryzmu i kulturze politycznej szlachty w tzw. „czasach saskich” (1697-1763). Badania te mają charakter podstawowy. Ich celem jest ustalenie zasadniczego zrębu faktów z zakresu historii politycznej oraz celów i kierunków prowadzonej wówczas gry dyplomatycznej. Obejmują najsłabiej opracowane w polskiej historiografii lata panowania Augusta II (1697 – 1733), a przede wszystkim stosunki Polski i Saksonii z Rosją, Prusami, Austrią, w mniejszym stopniu Anglią czy Francją. Stanowią podstawę do dalszych badań nad przyczynami wielostronnego kryzysu Rzeczypospolitej w XVIII w., genezą rozbiorów, źródłem ówczesnych podziałów politycznych, znaczeniem sprawy polskiej dla kształtowania się międzynarodowych układów sił.
Źródło: Strona IH UW.
Prawa autorskie
Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.
Komentarze
